Indonesië - Jakarta

Jawel, weer een teken van leven uit het verre Azië. Voor ik weer een hoop ga vertellen over alles wat we meegemaakt hebben, wil ik iedereen bedanken voor zijn of haar leuke en lieve reactie. Heerlijk om op die manier toch even in Nederland te zijn.

Vorige keer waren we net aangekomen in Hua Hin. Het genieten kon nu echt beginnen en dat is gelukt. We hebben een paar heerlijke dagen gehad die vooral uit strand, zon en lekker eten bestonden. Wat wil een mens nog meer? In eerste instantie stonden we wel raar te kijken toen we op het strand aankwamen, als we internet mochten geloven stonden ons prachtige witte stranden te wachten. Hier was niet zoveel meer van over. Ook hier hebben de overstromingen in Bangkok zo hun sporen achtergelaten. De zee was door de hoge waterstand erg wild en er was allerlei puin en rotzooi aangespoeld vanuit de hoofdstad. Dat mocht uiteraard de pret niet drukken, bedje opgezocht, bikini aan en genieten van de zon. Al snel hadden we ons vaste ritueel hier te pakken. Uitslapen, ontbijten op ons vaste plekje in de stad, naar het strand, douchen en 's avonds wat eten in de stad. Nee, we konden niet zeggen dat we dit met tegenzin deden.

In eerste instantie hadden we in gedachten om donderdag terug te keren naar Bangkok. Dit bleek niet zo een goed plan te zijn, aangezien de situatie in Bangkok nog steeds niet is zoals zij moet zijn. We zouden daar niet zoveel kunnen doen, dus besloten we dat we maar beter een dag in Hua Hin konden blijven. Zo gezegd zo gedaan. Zodoende heb ik op deze dag ook nog een heerlijk ritje te paard over strand gemaakt. Dat is nog eens wat anders dan door het Zeeuwse landschap. Donderdagavond zijn we beland in het 'uitgaansgebeuren' van Hua Hin. Barretje opgezocht en met een cocktail in de hand heerlijk gezeten. We hebben ons hier behoorlijk verbaasd over het aantal Westerse (voornamelijk oudere) mannen die met een Thaise (jonge) dame aan de hand lopen. Ik heb er toch een beetje mijn twijfels bij of dit nou op ware liefde is gebasseerd? Afijn ieder zo zijn plezier.

Vrijdag was het dan toch echt de hoogste tijd om maar weer eens terug te gaan naar Bangkok. In een minibusje hebben we onze tassen gepropt en koers gezet naar het noorden. We deden er deze keer behoorlijk lang over want het was een behoorlijke chaos in en rond Bangkok. Uiteindelijk toch gearriveerd en het plan was om een taxi te nemen naar het hostel. Dit viel behoorlijk tegen want de beste meneer had totaal geen idee waar hij wezen moest. Na een hele boel rondjes gereden te hebben vertrouwden we de zaak niet meer en Na een hele boel rondjes gereden te hebben vertrouwden we de zaak niet meer en zijn dan ook maar uitgestapt, taxi nummer twee bracht ons er in 3 minuten naar toe. Weer een prima onderkomen waar we goed kunnen slapen. 's Avonds bedachten we dat we wel een Thai body massage hadden verdiend. Zo gezegd zo gedaan. Wat een beleving, aan alle kanten wordt er geduwd, getrokken en gewreven, maar het was wel genieten en zeker voor herhaling vatbaar.
De volgende dag zijn we in het Baiyoke Sky Hotel geweest. Dit hotel is met zijn 300 meter het hoogste gebouw van Thailand. Boven hebben we genoten van het uitzicht en uiteraard de nodige foto's gemaakt. Aan het eind van de middag de tassen opgehaald en op naar onze volgende bestemming.

Na een goede vlucht zijn we terecht gekomen in Jakarta, de hoofstad van Indonesi. We hebben een nieuw stempel in ons paspoort en dat betekent dat we nu legaal 30 dagen mogen verblijven in Indonesi.
Ik dacht dat Bangkok groot was, maar Jakarta is enorm. Dat mag ook wel met zijn 25 miljoen inwoners (als je de voorsteden meetelt). We kamen 's nachts om half drie in het hostel aan en zijn maar gelijk gaan slapen. Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan de grootste Moskee van Zuid-Oost Azi en zijn we naar de haven geweest. Hier ligt natuurlijk behoorlijk wat Nederlandse geschiedenis, al is hier niet zo heel veel meer van over. De reis hier naar toe ging ook niet zonder slag of stoor. De TukTuk chauf dacht het gevonden te hebben. De straatnaam was weliswaar wel hetzelfde als de naam van de haven, maar er was geen druppel water te zien. Op dat zelfde moment komen er gelijk 495824 mensen op je afgerend die je wel willen helpen. We hebben maar een taxi aangehouden en die heeft ons er uiteindelijk naar toe gebracht. Jakarta is duidelijk een hele andere stad dan Bangkok. Het lijkt alsof ze hier vrijwel geen toerisme kennen en we worden dan ook nagestaard door iedereen hier op straat. Zelfs de politie vertrouwt de boel niet en zo werden we al zittend in een taxi aangehouden door oom agent. Deze wilde onze paspoort + visum zien en toch wel eens weten wat we hier nou kwamen doen. Teminste dat denken we, want wij snapten er niet zo heel veel van. Even later mochten we weer doorrijden en was de agent verdwenen. Dat nagestaard worden aangesproken worden door iedereen is weer even wennen. Vooral als je dan ook nog eens vertelt dat je uit Nederland komt, gaan ze nog net niet voor je op de knien. Als Nederlander heb je (dankzij de geschiedenis) hier een behoorlijke status en daar maken ze graag gebruik van. Op allerlei manieren proberen ze je geld afhandig te maken, we proberen duidelijk te maken dat dit voor ons niet zo werkt en ze gaan hier (meestal) wel mee akkoord.

Morgen vertrekken we met de trein naar Bandung, weer een nieuwe stad om te gaan verkennen.

Oh en voordat ik het vergeet, voor diegene die zich nog wel eens zorgen maken. Het gaat harstikke goed met ons! De jetlag hebben we overwonnen, we zijn niet ziek, moe of andere gekke dingen. Het enige wat een beetje tegenzit is die constante temperatuur van 25+, maar of dat nou zo vervelend is?

Veel liefs en tot de volgende keer,

Marije