Thailand - Bangkok

Hallo iedereen!

Nog 48 uur..
Zo begon ik alweer een hele tijd terug mijn eerste reisverslag. Nu is het weer 48 uur. 48 Uur en dan zijn we net geland op Schiphol. Ons Azie-avontuur zit er na drie maanden op.. Dat betekent dat er hiermee ook een einde is gekomen aan mijn reisverslagen, hierbij dan ook het laatste verslag.

We gaan even terug naar 10 januari, hier is mijn vorige verslag namelijk gestopt. Op dat moment waren we in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. De morgen van 10 januari ging ons wekkertje weer vroeg, we zouden namelijk een bezoek brengen aan de Halong Bay. De Halong Bay is absoluut één van de mooiste plekken van Vietnam. Deze baai ligt vol met duizenden kleine, hoge karstgebergten die uit het water steken. In ongeveer vier uur zijn we met een minibusje naar de haven gereden. In het busje hoefde we ons niet te vervelen, we werden goed bezig gehouden door onze tourguide die maar wat graag een praatje maakten over zijn geliefde Vietnam. Op de boot aangekomen kregen we al snel gezelschap van twee meiden uit Australie. Wat een hilarische dag hebben we met hun gehad. Deze twee zijn namelijk exact een kopietje van Yara en mij. We hadden niet gedacht dat er nog zo iets als ons rond zou lopen, maar jawel! Gevonden! Hoe verder de reis vorderde hoe meer overeenkomsten we zagen, wat dan weer goed op de lachspieren werkten. We dachten dat wij altijd al een behoorlijke voedselvoorraad bij ons hadden, maar hun sloegen alles. Wat daar wel niet voor lading voer uit die tassen kwam. Geeft allemaal niets, wij eten vrolijk mee.
De Halong Bay is inderdaad schitterend. Een heel bijzonder zicht, als je met de boot tussen al die bergen en rotsen door vaart. We hebben onze ogen uitgekeken en ook het fototoestel heeft weer zijn werk gedaan. Onderweg hebben we verschillende stops gemaakt. Zo hebben we gekeken bij de bevolking die daar woont, heerlijk geluncht en door een grot gewandeld. Al met al een hele mooie en leuke dag gehad. Afscheid genomen van onze 'replica's' en toen weer een lange tocht terug met het busje.

De volgende dag weer een vroegertje, deze keer om onze vlucht te halen. Om 06:00 stonden we gereed om een taxi aan te houden. Dit was nog niet zo makkelijk, als twee echte deelnemers van Peking Express stonden we te liften en te gebaren! Uiteindelijk heeft het zo zijn vruchten afgeworpen en zaten we ietwat verlaat in de taxi. Dat probeerde we de chauf duidelijk te maken. Nou die nam zijn taak serieus! Als een gek zijn we naar het vliegveld gereden. Ik heb doodsangsten uitgestaan. Meneer slingerde overal tussendoor en had denk ik geen flauw idee waar zijn rem zat. Op zo een moment ben ik altijd maar blij dat mijn moeder me niet kan volgen via een webcammetje. Het arme mens..
Maar goed veilig en wel gearriveerd en tsja, dat moet ik de man wel nagegeven. We waren keurig op tijd! Aangezien het voor ons de zoveelste keer op het vliegveld was, gaat alles vol automatisch. Inchecken, douane check en hop we zitten weer te wachten bij de gate. Na twee uur vliegen waren we wederom in Bangkok. Ook dit vliegveld kennen we ondertussen op ons duimpje, aangezien het de vijfde keer was dat we hier ,binnen een korte periode, rondliepen. Tot op dat moment hadden we werkelijk waar nog geen flauw idee wat onze volgende bestemming zou zijn. In eerste instantie zouden we terug gaan naar Bali, dus wij heel dat vliegveld binnestebuiten gekeerd op zoek naar een vliegticket. Werkelijkwaar niet te vinden. Ja ze waren er wel, maar wat een buitensporige prijzen zeg. Als je dan ook nog weet dat het op Bali op dit moment helemaal geen goed weer is.. We hebben dan ook besloten om niet meer naar Bali te gaan. Deze laatste twee weken willen we natuurlijk geen risico's lopen wat betreft het weer ;)!
We hadden nog wel even de tijd nodig om na te denken wat we dan wel zouden doen. Even een kleine pauze dus in Bangkok. Na twee nachten in ons geliefde hotel, hebben we het besluit genomen om naar Koh Chang te gaan. We wilden nog heel graag naar een Thais eiland en dit eiland ligt niet zo ver van Bangkok vandaan.

Vrijdag 13 januari was het dan zover. Op naar Koh Chang. Dat het vrijdag de 13e was hebben we geweten.. wat een dag! Het begon al met de wekker. Hebben wij ons even verslapen vandaag! Is ons de hele reis nog nooit overkomen, maar uitgerekend vandaag wel. Ik wist niet dat we zo snel konden ontbijten en een tas konden inpakken (ja we kunnen het dus wel). Goed wij stonden keurig te wachten op de afgesproken tijd. Is het busje te laat. Geen probleem, wij wachten wel. Uiteindelijk zaten we om 09:30 in een grote bus en lieten we Bangkok achter ons. Na een busreis van zes uur kwamen we aan bij de ferry. De bus ging niet mee de boot op dus vanaf hier waren we weer op ons zelf aan gewezen. Maakt ons allemaal niet uit, we hebben wel voor hetere vuren gestaan de afgelopen tijd. Op Koh Chang aangekomen zijn we in een pickup gestapt die als taxi functioneerde en hebben we ons laten afzetten bij 'White sand beach'. Hier begon onze missie 'op zoek naar een hotel'. Mensenlief wat een bezigheid! Omdat het de laatste week was van onze reis wilden we toch wel heel erg graag in een mooi resort zitten. In het kader van nu we er toch zijn. Maar dit is niet zo gemakkelijk. We zijn uren bezig geweest met zoeken. Het liep echt voor geen meter. Dan weer zat het vol, dan weer was het toch echt veel te duur, dan was er wel een kamer maar moest die in de week nog 3 keer gewisseld worden. Ga zo maar door. Begon het nog donker te worden ook! Uit wanhoop neer gestreken bij een restaurant en daar alles nog maar eens op een rijtje gezet. Uiteindelijk vonden we op internet nog één resort die wel eens onze laatste redmiddel kon zijn. Yara bleef bij de backpack, dat gesjouw aan die dingen waren we ook behoorlijk beu, en ik ben naar het hotel gelopen. En ja! Eindelijk een schot in de roos! Prachtig resort, goede prijs, aan het strand. Helemaal wat we wilden. Toch nog even andere hotels bekeken, maar dat viel natuurlijk in het niets. Snel naar Yara! Gaat het regenen! Op Koh Chang? Als een verzopen katje weer in het restaurant aangekomen. Onze dag kon niet meer stuk.. Goed laatste stukje lopen met de rugtassen en onze eindbestemming was bereikt. Toen we ook nog eens de kamer te zien kregen waren we zo ontzettend blij! Wat een kamer, nog nooit zo iets gezien! Groot, luxe we raakte er niet over uitgepraat. Ja hier konden we ons prima vermaken!

Dat hebben we dan ook gedaan. De acht nachten en dagen die volgden hebben we werkelijk waar niets gedaan. Heerlijk aan het zwembad gelegen, lekker gegeten en natuurlijk genoten van ons mooie hotel! Het weer werkten niet altijd even mee. De zon moest het vaak opnemen tegen een donkere grijze lucht en ook regenbuien hebben zich laten zien. Gelukkig was daar af en toe ook de zon en de uren dat zij scheen hebben we nog meer genoten dan dat we al deden. Ook de avonden waren erg gezellig. We zaten aan de mainstreet van Koh Chang. Gezellige restaurantjes, barretjes en clubs. Zo waren de ochtenden wel eens vroeg en de avonden laat. Ja we hebben ons prima vermaakt daar en de week vloog dan ook voorbij. Na een week hadden we het wel een beetje gehad met de 'onzekerheid' wat betreft het weer en besloten we om terug te gaan naar Hua Hin. Volgens het weerbericht scheen de zon hier volop en hoefde we ons niet druk te maken over eventuele regen. En gaan!

Zaterdag 21 januari weer een lange reisdag voor de boeg dus. Eerst weer op de boot en daarna de zes uur durende busreis naar Bangkok. In Bangkok een hele reis naar het busstation en vanaf het busstation nog een 3 uur durende reis naar Hua Hin. Uiteindelijk arriveerden we 's avonds om 22:00 uur in Hua Hin. Hier zijn we 3 maanden terug onze reis begonnen, het voelde alleen alsof we er gisteren nog liepen!
Over Hua Hin eigenlijk niet zo heel veel te vertellen. Het was nog steeds het leuke gezellige stadje als een tijd terug. Gezellige avonden op de nachtmarkt en heerlijke dagen op het strand. Ik denk dat jullie je er wel wat bij voor kunnen stellen.
Vandaag zijn we met de bus weer aangekomen in Bangkok en gaan we ons voorbereiden op de terugreis.

Sja, de terugreis. Het zit er op! Eigenlijk dringt het nog niet helemaal tot me door dat we vanavond de laatste nacht in gaan. Morgenavond vertrekken we naar het vliegveld waar ons vliegtuig om 02:30 (Thaise tijd) opstijgt. Als het goed is landen we vrijdagochtend weer in Nederland. Het moment dat ik iedereen weer kan zien. Ik kijk er erg naar uit! Wat een maf idee zeg!
Maar jeetje, wat zijn deze drie maanden geweldig geweest! Van elke dag heb ik 100% genoten. Alle landen, stuk voor stuk de moeite waard. De cultuur, de bevolking. Wat ga ik het missen! Het is een fantastische reis geweest en ik zal dan ook zeker met pijn in mijn hart hier weggaan.
Ik kan dan ook niet anders zeggen dan..
.. wordt vervolgd ;)!

Veel liefs en deze keer toch echt.. tot snel!

Marije