Zuid-Afrika, eerste week Kaapstad.

Na negen dagen Zuid-Afrika, is het de hoogste tijd voor het eerste verslag. Negen dagen die alweer zijn omgevlogen. De tijd gaat nu al zo hard en het lijkt dan ook alsof ik al weer weken van huis weg ben.

Dinsdag 8 januari was het dan zover. Na de maanden, weken en dagen afgeteld te hebben stond om half drie mijn backpack ingepakt en was ik klaar voor weer een nieuwe reis. Nog even een keer achterom kijken naar Zoekweg nummer 1 en hop de auto in en koers naar Schiphol. Op Schiphol ging alles zoals het daar hoort te gaan, het inchecken was snel gebeurd en na nog even wat gedronken te hebben met zijn allen was daar wederom het moment van afscheid. Het is niet mijn favoriete bezigheid en ik ben bang dat dat het ook nooit zal worden ook. Voor de laatste keer nog achterom gekeken en gezwaaid en toen waren we toch echt uit het zicht verdwenen. Vanaf dat moment stonden we er weer met zijn 2en voor. En gaan!!
Het vliegtuig naar Frankfurt steeg gelukkig snel op, zodat we ons geen zorgen hoefde te maken voor onze overstap daar. Eenmaal in Frankfurt aangekomen bleek dat we naar de hele andere kant van het vliegveld moesten en geloof me.. Frankfurt Airport is groot! Toch gekomen en we konden zo hop het vliegtuig in lopen. Onze plaatsen op gezocht en ja daar zit je dan, het lange wachten begint dan echt. Was ik nog even in de onderstelling dat we er 10 uur over zouden vliegen, bleek dat het bijna 12 uur was. Geeft allemaal niets. Marije zit wel. Uiteindelijk gaat zo een vlucht dan altijd weer sneller dan dat je denkt en woensdag morgen rond de klok van 11 uur, waren we dan op de plaats van bestemming. Hello Cape Town! Daar sta je dan, in Zuid-Afrika. Toch bijzonder om hier te zijn, omdat mijn vader hier geboren en opgegroeid is. Ik ben dan ook heel benieuwd wat ik van dit land ga vinden!

In Nederland hadden we al een hotel geregeld voor de eerste dagen, dus een taxi genomen en hier naar toe gegaan. Heerlijk hotel met een heerlijke kamer en een fantastisch uitzicht op de Tafelberg. Want jawel hoor, daar was hij dan! Toch maf als je dat ding dan opeens in het echt ziet. Die dag verder niet veel meer gedaan en bijgekomen van de reis.
De volgende dag kwamen we er achter dat we een aantal dingen waren vergeten uit Nederland. Gelukkig winkelcentra genoeg in de buurt dus dit moest goedkomen. Met de shuttleservice van het hotel zijn we richting Waterfront gegaan. Waterfront is de haven van Kaapstad en tevens de toeristische trekpleister en dat was te zien. Veel mensen, toeristen, restaurantjes, winkeltjes.. je kent het wel. Zag er allemaal gezellig uit! Winkelcentrum ingelopen en jacht gezet op onze vergeten producten. Uiteraard, hebben wij dat, nergens kunnen vinden! En we hadden het toch echt nodig. Gelukkig kwam een hulpvaardige Afrikaan ons tegemoet en die zei dat we meer kans hadden in Canal Walk. Het grootste winkelcentrum van Kaapstad. Oke, daar maar naar toe dan! Taxi gevonden die ons heen en terug zou brengen en dat voor een buitensporige prijs. Want daar schrokken we wel even van zeg.. die prijzen hier in Zuid-Afrika! Dat zijn geen backpackers prijzen zoals we die gewend zijn in Azie. Goed opletten wat we doen dus en drie dubbel onderhandelen over de prijs. Afijn, we waren op weg naar Canal Walk.
Daar aangekomen wisten we niet wat we zagen, jongens wat was dat winkelcentrum groot! De taxichauf zou een half uur op ons wachten en dan vond die beste man het wel genoeg geweest. Daar gingen we dan! Al rennend en vliegend door het winkelcentrum heen. Ene winkel in, andere winkel uit. Nergens.. maar dan ook nergens te vinden! Hoe verzinnen ze het?? Roltrap op roltrap af gerend en door de mensenkolonie alle winkels af gegaan waar ze het zouden kunnen hebben maar niets. Ondertussen begon de tijd te dringen en moesten we terug naar meneer de Chauf. Helaas zonder resultaat dus. Terug in het Waterfront hebben we maar iets vervangends gekocht en daar komen we dagen ook goed mee door. Probleem opgelost dus.

Vrijdag was het tijd om ons hotel te verlaten, twee nachten was meer dan genoeg en het werd tijd voor goedkopere oorden. Ons schitterende idee was om met de bus naar ons nieuwe guesthouse te gaan, maar er rijden daar geen bussen naar toe. Een wereldstad als Kaapstad, maar het openbaar vervoer is waardeloos. Excuses!
Weer terug met ons hebben en houwen naar het hotel en vanaf daar een taxi genomen. Die bracht ons naar ons guesthouse in Bantry Bay. Hele andere wijk in Kaapstad en wat centraler gelegen. Ons guesthouse is super. Het heeft maar drie kamers, maar dat maakt het schattig leuk en gezellig. Het wordt beheerd door een Nederlandse eigenaar, waar we het al snel goed mee konden vinden. Ons werd de kelderkamer toegewezen, die we konden betreden door een piepklein deurtje. Al snel hebben we ons nederige stulpje dan ook omgedoopt tot Kabouterhuis. Wat hebben we het hier naar ons zin! We mogen de keuken gebruiken en hier zitten we dan ook trouw elke ochtend ons getoaste boterhammetje met jam te eten. Dit meestal onder het genot van een gezellig gesprek met Ed (de eigenaar) of Bas (een vriend van Ed uit Nederland). We voelden ons dan ook al snel thuis hier.

De volgende dagen hebben we op strand gelegen. We hebben zowel het strand van Clifton als Camps Bay gehad, een klein stukje verderop. Beide schitterende stranden waar het prima vol te houden is. Maar jongens jongens, wat schijnt het zonnetje hier fel. We smeren ons in tot we er bij neer vallen, maar er is gewoon niet tegen op te smeren. Wat een ellende zo een warm land.. ;) Hier in Bantry Bay is het een stuk warmer en aangenamer dan op Blouberg strand waar we de eerste twee dagen zaten. Daar staat een eeuwige koude wind.
Zaterdagavond zijn we wat gaan eten in Longstreet. Dit schijnt 'de' straat van Kaapstad te zijn en hier is het te doen. Naja, ik vond het wel meevallen en op het eerste gezicht lag het er een beetje verlaten bij. Gelukkig wel een leuk restaurantje kunnen vinden en hier wat gegeten. De terug weg weer een heel avontuur. We hebben inmiddels een goede vervanger gevonden voor de dure taxi's. Kleine minibusjes die heen en weer rijden. Het concept is heel eenvoudig. Je gaat zitten, en betaalt de chauf of zijn hulpje het bedrag voor die rit (ongeacht of je halverwege opstapt of aan het begin). Zit je niet van voren, dan geef je het geld steeds door en uiteindelijk komt het wisselgeld via een doorgeef systeem weer terug bij jou. Wil je uitstappen, dan schreeuw je door het busje THANKS DRIVER en dan stopt hij. Hoe simpel kan het leven zijn.
Goed, wij dus in zo een busje terug naar Bantry Bay krijgt die gekke chauf het aan de stok met een passagier. De F*ck you's vlogen over en weer en de chauf had meer oog voor de onruststoker dan voor de weg. Zo gingen er meters voorbij zonder dat die chauf voor hem keek. We keken elkaar maar eens aan en hoopte er allebei het beste van. De beste man stapte gelukkig op een gegeven moment uit en we zijn veilig terug gekomen.

Toen we zondag terug kwamen van strand, zaten we bij ons kabouterhuisje onze eigen gemaakte Noodles te eten toen we opeens een berichtje van Stephan en Chantal kregen. Waar we op dat moment zaten, want hun waren in de buurt! Snel omgekleed en naar de hoofdstraat gelopen waar we ze even later inderdaad zagen. Wat een kleine wereld toch en wat leuk om ze even hier gezien te hebben! Gezellig wat gedronken met zijn vieren.

Maandag hebben we een bezoek gebracht aan Robbeneiland. De boottrip naar het eiland duurde een minuut of 40 en was al behoorlijk onrustig door de harde wind die er stond. Top!
Op het eiland aangekomen, kon je plaats nemen in een bus die vervolgens een rondje deed over het eiland. Dit begeleid door een gids, die vertelde over de geschiedenis van de Apartheid. Je hebt er al wel een eigen beeld bij de verdeeldheid hier tussen blanke en zwarten, maar je wordt toch wel weer even met je neus op de feiten gedrukt als je dat zo hoort. Uiteindelijk stopte de bus bij 'de meest bewaakte gevangenis' van het eiland. De gevangenis waar Nelson Mandela heeft vast gezeten. In de gevangenis kregen we wederom een rondleiding. Deze werd gegeven door een man die zelf ook zes jaar gevangen heeft gezeten in die gevangenis. Daar word je dan toch een stil van. Hij heeft ons alles verteld over de gevangenis en uiteindelijk ook de cel van Nelson Mandela laten zien. Toch een gek idee dat deze man hier 18 jaar in dat celletje heeft doorgebracht.
Na de rondleiding zijn we terug gelopen naar de boot. De gids van de bus waarschuwde ons al voor een bumpy ride met de boot en dat werd het! Er stond nog veel meer wind dan de heenweg en de zee ging behoorlijk tekeer. Nondenju wat ging die boot op en neer! Wat een spectacel.
Bij terugkomst was het inmiddels etenstijd en hebben we lekker op het terras gegeten.
De volgende dag een stranddagje er tegen aan gegooid en hebben we ook de kaartjes voor de Bazbus geregeld. Dit is de bus waar we na ons vrijwilligerswerk mee door Zuid-Afrika gaan reizen.

Gisteren hebben we een ander hoogtepunt van Kaapstad van dichtbij mogen aanschouwen. De Tafelberg en tevens 1 van de zeven wereldwondern (dat is dan nummer twee op ons lijstje: check!) Het is mogelijk om deze berg in vier uur te beklimmen, maar hee die kabelbaan loopt er niet voor niets. Daar moet je ook gebruik van maken. In de zomer waarschuwen ze wel eens voor hele lange wachtrijen, maar gelukkig konden we zo instappen. Daar gingen we dan, stijl langs de berg omhoog, onder het genot van een schitterend uitzicht over Kaapstad. Boven aangekomen snel het fototoestel er bij gepakt en heel wat foto's kunnen schieten. Je blijft maar foto's maken van het schitterende uitzicht wat je hebt. Alles wat Kaapstad Kaapstad maakt kan je zien vanaf boven. Fantastisch. Een behoorlijke ronde over de berg gelopen en toen we alles gezien hadden zijn we weer met de kabelbaan naar beneden gegaan. Zeker de moeite waard geweest!

En dan eindelijk aangekomen bij vandaag. Ik had gehoopt een kort reisverslag te schrijven, omdat we nog niet zoveel hadden mee gemaakt. Maar goed als mijn handen eenmaal een toetsenbord aanraken is er geen houden aan. Excuses hiervoor!

Vanochtend zijn we terug gegaan naar Long Street, hier dichtbij heb je een marktplein waar er elke dag markt is. Typisch Afrikaanse markt met vele souvenirs. De markt was niet zo heel groot, dus we hadden het al snel gezien. Nog een stuk gelopen door Long Street, wat nu een stuk gezelliger aandeed dan de eerste keer dat we er waren, en daarna met het minibusje weer terug gegaan.

We zijn nu nog twee dagen in Bantry Bay en dan moeten we afscheid nemen van ons kabouterhuisje. Zondag gaan we naar het vrijwilligershuis en zullen we te horen krijgen wat het plan is voor de weken die dan gaan volgen. Maandag worden we als het goed is naar ons gast gezin gebracht en dan gaat ons vrijwilligerswerk van start. Ik ben heel benieuwd hoe dit allemaal gaat verlopen.
Daar horen jullie in een volgend verslag vast meer van!

Trouwens, bedankt iedereen die voor het vertrek, tijdens het vertrek en na het vertrek op zijn of haar manier iets heeft laten horen. Super leuk!!

Tot snel weer :)

Liefs,
Marije