Struisvogelrodeo, braaien en beesies spotten!

Zo, na bijna drie weken is het weer tijd voor een nieuw verslag.
Inmiddels zijn we al heel wat kilometers verder en bevinden we ons nu in Port Elizabeth. De ena laatste bestemming in Zuid-Afrika voor we door vliegen naar ons volgend avontuur. Maar daar over later meer...

Het laatste verslag, wat voornamelijk over het vrijwilligerswerk ging, ben ik geeindigd in Stellenbosch. Daar waren we net aangekomen. Stellenbosch is een plaatsje wat net buiten Kaapstad ligt en staat ook wel bekend als studentenstad. Het is een erg lief en gezellig stadje wat het erg leuk maakte om gewoon wat door heen te wandelen en vanaf terrasjes mensen te kijken. Niet alleen staat Stellenbosch bekend om zijn vele studenten, het is misschien nog wel bekender door de omgeving waar het in ligt. Het ligt namelijk midden in de wijnlanden van Zuid-Afrika. De plek dus waar de Zuid-Afrikaanse wijn vandaan komt. We konden het dan ook niet laten om een wijntourtje te gaan doen en hier en daar uiteraard wat wijn te proberen. In eerste instantie zouden we mee gaan met een groep mensen van onze leeftijd, leek ons erg gezellig! Maar dit ging jammer genoeg niet door, omdat deze vol zat. Gelukkig konden ze nog wel een ander tourtje voor ons regelen.. Vol verwachting stonden we dan ook op ons busje te wachten waar we die dag mee rond zouden rijden tussen verschillende 'winefarms'. Toen het busje was gearriveerd was het duidelijk een ander gezelschap dan we voor ogen hadden. Een Engelsman van 50+ en een Duits echtpaar van 70+, juist ja! Op naar de eerste boerderij. Daar arriveerde we rond een uur of 10 in de ochtend en hoppa het eerste wijntje ging al naar binnen. Goed begin van de dag. Op elke boerderij had je de gelegenheid om 6 verschillende wijntjes te proberen. Ik dacht dat het de bedoeling was om de wijn na het proeven weer uit je mond te spugen, maar hier slikken ze het blijkbaar gewoon door. De Duitsers en de Engelsman waren bovendien ook echte wijnkenners. Uitgebreid de flessen bestuderen en ze hadden grote kennis van welke wijn perfect was en welke wat minder. Ik stond er maar een beetje onhandig bij, had geen flauw benul of 2008 een goed jaar was de ja of de nee. Dat mocht de pret uiteraard niet drukken en toen we dan ook bij een boerderij aan kwamen waar je ook kaas mocht proeven, was het feest helemaal geopend. Heerlijk! Bij de laatste boerderij kregen we een heerlijke lunch, uiteraard weer met wijn. Met deze dag was het Stellenbosch verhaal afgelopen. Dinsdagochtend 19 januari hebben we de Bazbus naar onze volgende bestemming genomen.

De Bazbus is een geweldig concept in Zuid-Afrika. Omdat het openbaar vervoer niet echt is zoals we dat bijvoorbeeld gewend zijn in Nederland of Azie, hebben ze hier de BazBus bedacht. Een bus speciaal voor backpackers. Je koopt (in ons geval) een ticket van Kaapstad naar Port Elizabeth en onderweg kan je zo vaak uitstappen en opstappen wanneer je wilt. 1x Per dag komt de bus voorbij rijden, dan spring je er weer op en op je volgende bestemming er dus weer uit. Dat even over ons vervoer..

Hermanus was onze volgende plek! Een klein uurtje met de bus. Waar het in Stellenbosch nog enigzins levendig was op straat, was Hermanus helemaal uitgestorven. Bovendien kwamen we daar ook in de regen aan en dat maakte het een troosteloze boel. Het was ons al eerder opgevallen dat we eigenlijk helemaal niet zo veel medereizigers tegen kwamen en dat hostels totaal niet vol zitten. Na even navraag gedaan te hebben bleek dat wij totaal in het verkeerde seizoen zitten. Het mag dan wel hoog zomer zijn op het moment, maar het echte reizigers seizoen dat is al voorbij.. Hebben wij dat!
Hermanus is de walvisspotplek van de wereld, maar... je raad het al. Ook daar is het het goede seizoen niet voor. Deze vriendelijke reuzen laten zich over een paar maanden pas zien. Wel zaten we in een super leuk hostel, met hele leuke en gezellige mensen. Vermaken doen we ons wel dus! Eigenlijk hebben we helemaal niks gedaan in Hermanus. Toen een dag later de zon doorbrak zijn we naar strand geweest. Mooi strand wat wat afgelegen van de stad lag. Er waren helemaal niet veel mensen, uiteraard op wat 60 plussers na en lifeguards die de boel in de gaten houden. Nou dat deden ze goed! Yara en ik lagen lekker te zonnen tot er opeens een hard gefluit klonk, ik had het al eerder gehoord en gaf er verder niet veel aandacht aan. Gelukkig keek Yara wel even op en kon nog net mijn naam roepen! Een gigantische golf spoelde opeens onze kant op. Ik wist niet dat ik zo snel kon op staan, mn tas kon pakken en rennen tegelijkertijd. Haha we gingen stuk! Gelukkig waren onze tassen droog, maar voor andere mensen was het zoeken naar spullen. Verder hebben we wat rond gelopen en tijd door gebracht met mensen die we in het hostel hadden leren kennen. 's Avonds de braai (barbeque) aan gezet en met twee duitse jongens alvast een feestje gemaakt voor Yara haar verjaardag! Nadat ik dit eind januari in Zuid-Afrika mocht vieren, was zij nu aan de beurt! Jammer genoeg kon ik niet tot het einde blijven, de braai was niet erg goed gevallen en even later kwam dus ook alles er weer uit. Top! Baalde er behoorlijk van, want had graag de avond ook leuk willen afsluiten, maar goed niets aan te doen. Donderdag wel een leuke en gezellige dag gehad en 's avonds uit eten geweest. Tegelijkertijd de laatste avond in Hermanus, want vrijdag 22 februari hebben we Hermanus omgeruild voor Oudtshoorn.

Oudtshoorn ligt een behoorlijk eindje van Hermanus vandaan. Paar uur in de bus doorgebracht, maar dat is heerlijk. Lekker naar buiten kijken terwijl de Afrikaanse omgeving aan je voorbij gaat. Afrika ziet er dan echt even uit zoals je Afrika verwacht. Hele stukken niemandsland razen aan je voorbij, grote dorre vlaktes met hier en daar een boom en een struisvogel. De Bazbus stopte in George, 1 van de grotere steden van Zuid-Afrika. Vanaf hier hadden we een shuttel naar Oudtshoorn. Een oude vriendelijke man, die in het hostel werkt waar wij heen zouden gaan, pikte ons op in George en bracht ons naar de bestemming. Wederom een mooie route, waarbij we zelfs onze eerste zebra in het wild spotte!
Oudtshoorn ligt een stuk het binnenland in en dat was goed te merken aan de temperatuur. Deze lag een stuk hoger dan aan de kust. Heerlijk! In Oudtshoorn hadden we wel een paar dingen die we graag wilden zien. Waar onder de Swartberg Mountains. Waar een bijzonder mooie route door heen gaat. Deze wilde we graag zien, maar daar komt gelijk het enige nadeel aan de Bazbus naar boven. Je hebt geen eigen vervoer en kan dus overal zomaar heen. We zijn dus afhankelijk van tourtjes die je dan naar de dingen brengt die je wilt bezichtigen. Gelukkig had het hostel waar we in Oudtshoorn zaten ook een soort tourtje naar die bergen.. alleen 1 probleem. We moesten fietsen. Niet een klein stukje, nee.. 54 kilometer! Toch besloten om het te doen, want we wilde het ook niet missen. De volgende ochtend stonden we om 08:00 paraat. De mountainbikes passend gemaakt, achterop de auto gedaan en daar gingen we dan. De man die ons ophaalde in George bracht ons nu ook de bergen in. Hij heeft ons helemaal naar het topje gebracht en vanaf daar begon de Swartbergpass, de route door de bergen dus. Ik was blij dat we het alsnog hadden gedaan. Het uitzicht vanaf de top van die bergen was geweldig! Vol goede moed op de fiets gestapt. Het eerste stuk was allemaal leuk en aardig. We hoefden niet te fietsen, alleen maar te remmen. Geweldig op je fiets over de onverharde weg naar beneden terwijl je een waanzinnig uitzicht hebt! Genieten genieten! Beneden aangekomen was er nog geen druppeltje zweet te zien, dus konden we vrolijk verder. Zo hebben we de eerste 25 a 30 kilometer lekker kunnen doortrappen en was er niets aan de hand.. maar toen! Nadat we wat gegeten hadden in een restaurantje braken de laatste 20 kilometer aan. Nou.. ik ben nog nooit zo kapot gegaan denk ik. Afzien als een gek. Heuvel op met tegenwind, geen pretje! Zelfs een paar kilometer gelopen, omdat het anders echt niet te sjorre was. Een hoop gevloek en getier, waarom moest ik zonodig die bergen zien? Maar toen we een hoop liters bloed, zweet en tranen later ein-de-lijk bij ons hostel aankwamen, was ik toch ook wel een beetje trotst! Toch maar mooi geflikt! 's Avonds een welverdiende braai met struisvogel vlees! Een leuk duits stelletje ontmoet, waar de rest van de avond mee hebben door gebracht. Ja wederom duitsers, want die lopen hier in overvloed rond!
De dag erna niets gedaan, dat hadden we wel verdiend! Maandag 25 februari zouden we Oudtshoorn weer verlaten, maar de Bazbus zou pas 's middags in George komen. We hadden dus nog de hele ochtend en die hebben we nuttig besteed. We zijn eerst naar de Cango Caves gegaan. Iedereen had het over deze grotten bij Oudtshoorn, dus we waren er wel nieuwsgierig naar geworden. Normaal heb ik niet zoveel met grotten, maar ik moet eerlijk toegeven.. deze waren wel echt mooi! En groot! Daarna zijn we naar een struisvogelboerderij gegaan. Daar hebben ze er genoeg van in Oudtshoorn, aangezien iedereen hier met en van struisvogels leeft. Op de boerderij kregen we een uitgebreide rondleiding waar er uitvoerig werd verteld over deze maffen beesten. Want dat zijn het! Daarna hadden we de mogelijkheid om op deze beesten te rijden.. ja rijden ja! En dat ging niet zoals ik dacht dat het ging. In eerste instantie had ik in gedachten dat die vogels aan een touwtje mee lopen en dat we een rondje zouden maken, waarna je er weer af kan. Had ik het even mis! Yara en ik waren de enige twee vrijwilligers van de groep die dit wel eens wilden proberen... nu snap ik waarom die andere niet wilden! Ik ging als eerste, dus kon niet stiekem bij Yara kijken hoe dat in zijn werk ging. Meneer de struisvogel wordt in een hoekje gedreven en stevig vast gehouden. Vervolgens wordt je er door twee mannen opgetild en krijg je instructies over hoe je je moet vasthouden. Daarna.. gaan! De vogel in kwestie wordt los gelaten en dat zet het gewoon op een lopen! Al rodeo rijdend vlieg je van links en rechts en dan is het vasthouden voor je leven. Op het moment dat je er afdonderd, wordt je opgevangen door de twee mannen die non stop achter je aan rennen. Wat een ervaring! Maar super om een keer gedaan te hebben! Het avontuur met de struisvogels was nog niet afgelopen. Als troost voor het rodeo gebeuren, kregen we nog een 'massage' van ze. Je gaat dan met een bak voer voor hun staan en dan komen ze achter langs met hun nekken. Een soort schoudermassage dus, maar dan anders. Ook deze keer waren we weer de enige van de groep.. wat is dat toch?
Hierna zijn we met diezelfde man weer naar George gereden en hebben we daar gewacht op de Bazbus. Die ons weer meenam naar de volgende bestemming!

Onze route ging weer terug naar de kust en zo kwamen we bij het plaatsje Knysna aan. Ook deze keer weer getroffen met ons hostel. Het had heel weinig slaapplaatsen, waardoor het meer aanvoelde als bij iemand thuis. De eigenaren waren erg aardig en lieten ons meestal lekker ons gang gaan. Zo hadden we daar 's avonds de huiskamer helemaal voor ons alleen en konden we al liggend op de bank een filmpje kijken. Omdat we steeds verder op de route komen, komt de bazbus ook steeds later op de plaatsen aan. In Knysna waren we dan ook pas aan het eind van de middag. De volgende dag wilden we naar strand gaan. We dachten dat dit wel aan te lopen was, maar dat was niet het geval. Na anderhalf uur lopen waren we het kotsbeu en zijn we langs de kant van de weg gaan zitten. Nog geen 2 minuten later stopte er een auto. Een man en zijn zoon hadden ons al eerder zien lopen en vroegen of we een lift konden gebruiken. Hier hebben we uiteraard dankbaar gebruik van gemaakt. Helaas stopte ze niet bij het strand, maar bij een natuurpark een stukje buiten Knysna. Knysna ligt aan een groot meer en dit meer mond uit in de zee. De opening van het meer naar de zee wordt ook wel 'the heads' genoemd en is een must-see in Knysna. Hier bracht hij ons dus naar toe, was eigenlijk niet de bedoeling was. In het kader van nu we er toch zijn uiteraard wat plaatjes geschoten en gelijk maar een kijkje genomen in de omgeving. Het middagje strand konden we daarna wel vergeten dus besloten we terug te gaan. We waren alleen echt niet van plan om dat stuk nog een keer te lopen. Bovendien was Yara haar slipper kapot. Een aardige parkeerwachten wilden ons wel een handje helpen. Actief ging hij op zoek naar een lift terug naar Knysna. En ja hoor, hij had het voor elkaar! Met een ouder echtpaar in een grote luxe auto konden we wel mee rijden. Super aardige mensen!
De rest van de dagen hebben we al shoppend doorgebracht. Je had er een leuk winkelcentrum en een leuke haven wat iets weg had van het Waterfront in Kaapstad. Donderdag 28 februari zijn we 's avonds weer in de Bazbus gestapt en die heeft ons naar Plettenberg Bay gebracht.

Ook in Plettenberg Bay arriveerde we wat later op de avond. We voelden ons gelijk thuis in dit hostel, zag er wederom weer gezellig uit! Al snel kennis gemaakt met Elvis, het manusje van alles die dag in dag uit aan het werk was daar. De eerste twee dagen in Plett hebben we vooral van het strand genoten. Het was er heerlijk weer en in tegenstelling tot Kaapstad en omgeving is de zee hier heerlijk om in te zwemmen. Vrijdagavond hadden we ons zelf getrakteerd op wederom een braai. In de supermarkt een enorm stuk vlees gekocht wat Elvis 's avonds voor ons heeft klaar gemaakt. Heerlijk!! Onze moeders kunnen trots op ons zijn, wat wij de afgelopen tijd al wel niet klaar hebben gemaakt allemaal! Daarna zijn we in Plett op stap geweest. Gezellig avond gehad! Alleen jammer dat er niet echt toeristen waren, alleen maar jonge blanke Zuid-Afrikanen, waar we niet zo heel veel aan hadden verder.
In Plett hadden we meerdere dingen die we graag wilden doen. Zo wilden we graag een safari te paard maken en aan een kabel door de bomen zoeven. Ook wel ziplinen genoemd. Het was een heel gedoe met het regelen van transport er naar toe en wederom baalden we van het feit dat we geen eigen auto hadden. Uiteindelijk besloten we het ziplinen in de volgende plaats te doen en hier in Plett op horse safari te gaan. Geen moment spijt van gehad, was een super dag!
Rond de middag werden we opgehaald door een vriendelijke taxichauffeur die ons naar een Game Reserve iets buiten de stad bracht. De paarden werden voor ons klaar gemaakt en daar gingen we dan! In totaal waren we met zijn achten, inclusief twee gidsen. Mij werd Smokey toegewezen. Op het eerste gezicht een leuk beestje, maar dat veranderde wel. Heb nog nooit zo iets dwars mee gemaakt. Wilde niet doorlopen, dan weer niet stoppen. Op een gegeven moment was hij het stront beu en begon wat in het rond te springen. De gids was er niet zo blij mee en stelde voor om te ruilen van paard. Dat was een stuk beter, nu kon ik lekker om me heen kijken en genieten van de omgeving. Want dat was geweldig! Omdat je op een paard zit kan je veel dichter bij de dieren komen, dan dat je bijvoorbeeld in een jeep zit. We hebben van alles gezien.. zebra's, springbokken, nijlpaarden, impala's, giraffen, neushoorns en ga zo maar door. Super om tussen deze wilde beesten door te rijden. Het echte Afrika gevoel kwam hier wel naar boven! Maandag 4 maart werden zouden we 's avonds weer met de Bazbus mee gaan. Omdat dit pas wat later zou zijn besloten we om de dag nog lekker op strand te besteden. Vervolgens zaten we om 18:00 paraat voor de bus.. maar deze was ons vergeten op te halen. Hij was al vooral Plettenberg gereden en kon vervolgens omdraaien. Uiteindelijk zaten we enige tijd later alsnog in de bus.

Een paar uur verder stonden we 's avonds laat in Jeffrey's Bay. De tocht ging onder andere door het Tsitsikamma natuur reservaat en hier bevindt zich de brug. De brug van een meter of 250 en tevens de hoogste bungeejump plaats ter wereld. En ja dan is het een kwestie van je ogen dicht doen, niet over het randje kijken en gewoon.. gaan!! Mijn hemel! Nee.. natuurlijk heb ik niet gesprongen. Ben wel gek.
Over Jeffreys hebben we hele verschillende verhalen gehoord. De 1 was er helemaal lyrisch over terwijl de ander het een plaats vond om over te slaan. Uiteindelijk was het tweede het geval. Tenzij je van surfen houdt! Want het is hier 1 groot surfersparadijs. Ontzettend hoge golven en ik geloof dat het daarom ook wereldwijd bekend staat als 1 van de beste surfspots. Maar goed, wij zijn geen surfers dus voor ons was er dan ook niet heel veel te beleven in het plaatsje. We hebben wat rond gekeken in het plaatsje en afgelopen donderdag was het tijd voor het zipline avontuur wat we dus eigenlijk in Plett wilden doen.
Dat ziplinen was echt super gaaf. Midden in het Tsitsikimma natuur reservaat is er een soort parcours uitgezet. Van boom tot boom glij je in een tuigje langs een kabelbaan. Geweldig om zo tussen de bomen door te zoeven met de wind door je haren! We hebben dit samen met Jason gedaan, een jongen die in het hostel werkte waar we op dat moment zaten. Hij wilde dit ook wel eens proberen en heeft ons er dan ook mee naar toe genomen. Hele leuke en gezellige middag gehad!
Die zelfde avond stond de Bazbus voor de laatste keer voor ons klaar. Onze bestemming was dit keer Port Elizabeth en dat is tevens de laatste stad die we met de bus aan doen. Jongens jongens wat gaat de tijd toch snel!

Donderdagavond zijn we rond 11 uur 's avonds aangekomen in Port Elizabeth. We wilden nog heel graag een safari doen zonder paarden en we besloten dit in het Addo Elephant park te doen. Net iets buiten Port Elizabeth. Dit hebben we dan ook gisteren gedaan. De safari was gaaf en het was geweldig om die dieren wederom in het wild te zien, maar ik had er wel iets meer van verwacht. We hebben bijvoorbeeld niet 'the big 5' (of big 7 hier in Port Elizabeth) gespot. Slechts drie er van (de olifant, de neushoorn en de buffel). Nu weet ik wel dat het geen robot dieren zijn en je moet ook maar net geluk hebben om ze te spotten. Toch jammer! Ook de tour was niet erg goed in elkaar gezet, ik had verwacht dat we echt in een jeep door het park zouden rijden. Maar we zaten gewoon in een auto, waardoor je de dieren toch iets minder goed kan zien. Afijn, kan gebeuren! En gelukkig ook genoeg andere dieren gezien!
Daarna wat gegeten in de stad en toen we terug kwamen in het hostel hebben we kennis gemaakt met twee Nederlandse jongens en een Zuid-Afrikaanse die ook in het hostel verbleven. We besloten met zijn vijfen op stap te gaan. Wat een avond! Heerlijke nacht gehad in een leuke club, met goede muziek. Probleem was alleen dat je als jongen zijnde de club niet binnen komt met een korte broek. Sander (de Zuid-Afrikaan) had dat niet geregeld dus mocht in eerste instantie niet naar binnen. Spontaan besloten we om van broek te wisselen en even later stapte hij binnen met een veel te strakke jeans en ik stapte er achter aan met een veel te grote broek, die bijna op mijn enkels hing. Geweldig! Je had de security man bij de entree moeten zien.

Dat was allemaal afgelopen nacht en terwijl we dit nu zitten te typen wachten we op onze vlucht naar Johannesburg, die vanmiddag gaat. In Johannesburg zullen we vier nachten slapen om vervolgens woensdagochtend naar India te vliegen. Daarmee is ons Zuid-Afrikaanse verhaal afgelopen en zijn we ons klaar aan het maken voor een nieuw avontuur in weer een nieuw land.
Zuid-Afrika is geweldig geweest, ik heb ontzettend genoten van dit land met haar prachtige natuur en alles wat Zuid-Afrika, Zuid-Afrika maakt. Ook het vrijwilligerswerk niet te vergeten! De tijd is voorbij gevlogen..

Het volgende bericht zal ongetwijfeld vanuit India volgen!

Voor de mensen die het gelezen hebben, bedankt! Super!

Veel liefs,
Marije